zamanda...

Dışarda zaman deli gibi akardı içimde gözyaşlarım..   dur.. durul ..! dedi bir ses ona içinde geçen zamanı durdurmayı başardığında dışarda geçen zamanı karadelikler içiyordu doludizgin insafsızca.   sonra bir an ...geldi..   karmaşa fırtınalarının tam  ortasında biraz geriye sarıp elma şekerlerim hala duruyordu.. sakladığım yerde cebime aldım iki tane birisi bana ya diğeri? kimsede görmedi neyse.. kaaç..   sonra ileriye sarıp rüyalarıma dokunabildim   kolaylaşmış mıydı ?  hayaller bahçesinde uçuşmak kelebeklerle erik çiçeklerinin üzerinde..   uyanmak ne kadarda zor rüyalarımdan...   3.3.2011 /smrd***